blinde lampion
in helder licht
zwiert, siert, sliert
licht in de wind
die verdomd
telkens
in hem klimt
versiert deze dag
fluistert confetti in mijn oor
ritselt
mijn gedachten
tot bleke rijst
en jasmijnthee
in, ja, nog breekbaar
zwijgend porselein
alles is navoelbaar, tastbaar in dit gedicht. Ik vind het zo mooi subtiel weergegeven. In veel van je gedichten lees ik zoveel diepgang, dat ik geen enkele reactie van mijn kant passend genoeg vind. Mooi hoor, stalen ros…. en wat een contrast dan weer met die vliegerende vrijheid. Wending in de tijd.